Има ли вечна казна?

235 е вечна казнаДали некогаш сте имале причина да казнувате непослушно дете? Дали некогаш сте изјавиле дека казната никогаш нема да заврши? Имам некои прашања за сите нас кои имаат деца. Еве го првото прашање: Дали ти беше непослушно кај твоето дете? Па, одвојте време да мислите, ако не сте сигурни. Океј, ако одговоривте со да, како и сите други родители, доаѓаме до второто прашање: Дали некогаш сте го казниле вашето дете за непослушност? Ајде да дојдеме до последното прашање: колку долго трае казната? Поконкретно, дали кажавте дека казната ќе продолжи? Тоа звучи лудо, нели?

Ние, кои сме слаби и несовршени родители, им простуваме на нашите деца ако не нѐ послушаат. Може да те казниме дури и ако мислиме дека е соодветно во ситуација, но се прашувам колку од нас ќе сметаат дека е добро, ако не и лудо, да ја казни за остатокот од својот живот.

Но, некои христијани сакаат да нѐ наведат да веруваме дека Бог, нашиот Небесен Отец, кој не е ниту слаб ниту несовршен, ги казнува луѓето засекогаш и секогаш, дури и оние што никогаш не слушнале за Евангелието. И зборува за Бога, тој е полн со благодат и милост.

Да земеме еден миг да размислиме за ова, бидејќи постои голем јаз меѓу она што го учиме од Исус и што некои христијани веруваат во вечно проклетство. Еден пример: Исус нè заповеда да ги сакаме нашите непријатели и да правиме добро на оние што нѐ мразат и прогонуваат. Но, некои христијани веруваат дека Бог не само што ги мрази своите непријатели, туку буквално ги пече, безмилосно и немилосрдно, за сета вечност.

Од друга страна, Исус се молел за војниците, велејќи: „Татко, прости им, зашто не знаат што прават.“ Но, некои христијани учат дека Бог им простува само на малкумината што ги предодредил пред создавањето на светот за да можат да да биде простено. Па, ако тоа беше вистина, тогаш Исусовата молитва не требаше да направи толку голема разлика, нели?

Колку што ние ги сакаме нашите деца, колку повеќе ги сака Бог? Ова е реторичко прашање - Бог ја сака многу повеќе отколку што можеме.

Исус вели: „Каде меѓу вас е татко кој, ако син му побара риба, ќе принесе змија за рибата? … Ако тогаш вие, кои сте зли, можете да им давате добри дарови на своите деца, колку повеќе Отецот ќе им даде Свети Дух на оние што Го бараат!” (Лука 11,11-13)

Вистината е исто како што ни кажува Павле: „Бог навистина го сака светот. Зашто Бог толку го возљуби светот што Го даде Својот Единороден Син, та секој што верува во него да не загине, туку да има вечен живот. Зашто Бог не го испрати Својот Син во светот да му суди на светот, туку светот да се спаси преку него“ (Јн. 3,16-17)

Знаете дека спасението на овој свет е свет што Бог толку многу го сака, што го испрати Својот Син за да ги спаси - зависи од Бога и само од Бога. Ако спасението зависи од нас и нашиот успех во донесувањето на евангелието до луѓето, тогаш навистина ќе има голем проблем. Не зависи од нас. Тоа зависи од Бога, и Бог го испратил Исус да ја извршува задачата, а Исус ја завршил работата.

Благословени сме што можеме да учествуваме во ширењето на Евангелието. Вистинското спасение на луѓето што ги сакаме и се грижиме, и луѓето што не ги познаваме и луѓето кои, како што ни се чини, никогаш не го чуле Евангелието. На кратко, спасението на секој е прашање на грижа на Бога, и Бог прави навистина добро. Затоа ја ставаме нашата доверба во него, и само во него сам!

од Џозеф Ткач


PDFИма ли вечна казна?