Избришано засекогаш

640 избришани засекогашДали некогаш сте изгубиле важна датотека на вашиот компјутер? Иако ова може да биде доста вознемирувачко, повеќето луѓе кои се занимаваат со компјутер можат успешно да ја вратат навидум изгубената датотека. Навистина е добро да знаете дека сè не е изгубено кога се обидувате да најдете информации што случајно сте ги избришале. Сепак, обидот да ги избришете работите што ве оптоваруваат со чувство на вина е сè само не смирувачко. Знаејќи дека оваа информација сè уште може да се најде таму некаде навистина не прави да се чувствувате добро. Затоа на дигиталниот пазар постојат специјални компјутерски програми кои неколку пати ги препишуваат несаканите датотеки и ги прават нечитливи. Дали некогаш сте размислувале на овој начин за вашите гревови и злодела? Дали постои досаден страв дека Бог не ги избришал сите твои гревови и дека може дури и да ти држи лутина за најлошото од твоите престапи? „Господ е милостив и милостив, трпелив и со голема љубезност. Нема да се кара вечно ниту да остане лут засекогаш. Тој не постапува со нас според нашите гревови, ниту ни враќа според нашите беззаконија. Зашто, колку што е високо небото над земјата, тој ја дава својата благодат на оние што се бојат од него. Колку што е утрото од вечерта, тој ги отстранува нашите престапи од нас“ (Псалм 103,8-12)

Нема поголема разлика од денот и ноќта, но и покрај уверувањето во Неговата љубов и простување, тешко ни е вистински да веруваме и да веруваме дека Бог создал толку голема оддалеченост меѓу Себе и нашите гревови.

Човечки е тоа што не ни е лесно да им простиме на другите луѓе и на себе и да заборавиме на погрешните чекори и болката што си ја предизвикуваме на себе и на другите. Имаме нејасно сомневање дека нашите избришани датотеки сè уште се зачувани на Божјиот хард диск и ќе се појават резервни копии на нашиот екран во некој неочекуван момент. Но, исто како и дигиталните датотеки што беа нечитливи, Бог ги „препиша“ нашите гревови и ги избриша засекогаш. Сепак, ова не бараше посебна софтверска програма, туку многу специфична жртва.

Се разбира, апостол Павле во своето време немал компјутер, но сфатил дека предусловот за простување и отфрлање на нашите гревови бара нешто многу посебно. Замисли дека нашата вина е запишана и затоа треба да се избрише или да се избрише. Во писмото до Колошаните тој објаснува: „Бог ве оживеа со него, мртви во гревовите и во необрезанието на вашето тело, и ни ги прости сите гревови. Тој со своите побарувања ја поништи должничката сметка што беше против нас, ја зеде и ја закачи на крстот“ (Колошаните 2,13-14. ).

Преку својата жртва, Исус го укина долгот и ги закачи сите наши гревови на својот крст. Нашите погрешни чекори повеќе не се кријат во небесно досие, туку се избришани еднаш засекогаш. Кога Бог вели дека нашите гревови се далеку од нас колку што е вечерта од утрото, тој мисли на тоа. Тој не сака да се сомневаме во нашето простување и да живееме со оваа неизвесност.

Кога компјутерските специјалисти ќе ги најдат вашите изгубени датотеки, можете да здивнете. Кога Бог нè уверува дека сите оштетени датотеки во нашите животи ги нема засекогаш, се чини дека е премногу добро за да биде вистина. Но, токму затоа Бог ни носи прошка и вечен живот преку Исус.

од Џозеф Ткач