Во корист на царот

Како и многу други луѓе, јас сум заинтересиран за британското кралско семејство. Раѓањето на новиот принц Џорџ беше особено возбудлив настан не само за новородените родители, туку и за приказната што ова мало момче го носи со него.

Прочитав книги за кралевите и нивните судови, и видов историски документарни филмови и филмови. Забележав дека личноста чија глава ја носи круната води несигурен живот и оние кои се блиски до кралот. Еден ден тие се омилената компанија на кралот и следната тие се доведени до гилотина. Дури и најблиските блиски на кралот не можеа да бидат сигурни во неговата лојалност. Во времето на Хенри VIII, главите често се стрчаа алармантно. Во неколку дена поминале кралевите произволно одлучиле дали им се допаѓаат или не. Тие често ги користат луѓето за да ги стават своите планови во акција. На фармата, а понекогаш дури и на целата земја се одржа својот здив кога царот умрел затоа што не се знае дали тие се со доцна или следниот монарх подобро и ќе биде исклучен.

Сосема е лесно да се види од каде доаѓа законитоста во христијанските кругови и зошто го збунуваме Божјото битие со квалитетите на лидерите, татковците и другите органи. За оние кои живееле во монархија, царот бил скоро на исто ниво со Бог. Она што го рекоа беше закон и сите беа зависни од неговата благодат, иако веруваше дека е премногу далеку за да се види.

Ако не разбираме кој е Бог, ние исто така можеме да веруваме дека неговите закони се произволни, дека сме зависни од неговиот гнев и дека ако останеме доволно далеку од него, нема да се видиме. Впрочем, тој е премногу зафатен за да се грижи за секој од нив. Тој е далеку, некаде на небото. Или, ние веруваме дека сме сигурни, ако правиме сé за неговата волја: многу луѓе веруваат дека можат да добијат само корист од тоа што се доволно добри за Бога. Но, Бог не е како земните цареви. Тој владее со универзумот со љубов, благодат и добрина. Тој не делува произволно и не игра со нашите животи.

Тој ги цени и почитува како нас децата што ги создал. Тој не одлучува кој живее и кој умира по каприц, но ни овозможува целосно да го живееме нашиот живот и да донесуваме сопствени одлуки, за подобро и полошо.

Никој од нас, без разлика каква одлука го прави, мора да се грижи за тоа дали сме во корист на нашиот крал Исус или не. Ние живееме и преку Божјата благодат, која е вечна, љубов и целосна. Божјата благодат нема граници. Тој не ни го даде за еден ден и следниот пат кога ќе го врати назад кај нас. Ние не мора да заработиме ништо од него. Неговата благодат е секогаш достапна, секогаш изобилна и безусловна, како што е и Божјата љубов. Под љубовта и грижата на нашиот крал, не треба да се грижиме за нашата глава, бидејќи ние секогаш сме во негова корист.

од Тами Тач


PDFВо корист на царот